Post Info TOPIC: Hoe bisschop Punt tot zijn erkenning kwam


Status: Offline
Posts: 6
Date:
Hoe bisschop Punt tot zijn erkenning kwam
Permalink   


Mgr. Jos Punt plaats op 8 juni 2002 de kroon op het hoofd van de Amsterdamse Maagd. Tot grote ergernis van die katholieke snobs die niet in Mariaverschijningen geloven. Tenminste, niet als deze zo vlak voor de deur plaats hebben. Ver weg, okay, maar niet hier.


Stuk voor stuk moeten de Nederlandse bisschoppen en de kardinaal het hem hebben ontraden: doe het niet!


Ze vonden al dat Bomers en Punt te ver waren gegaan met die vrijgave voor publieke verering. Mgr. Bomers kreeg van zijn collegea-bisschoppen te horen: "Je doet maar, als je ons er maar buiten laat."


En "Zoiets past toch niet in deze tijd."


Voor bisschop Punt lag de zaak eenvoudig: je geloofd of je geloofd niet.


Als je het geloofd, dan dien je daar naar te handelen.


Anders stelt je geloof helemaal niets voor.


Het standpunt van zijn mede bisschoppen en de kardinaal waren duidelijk.


Maar dat was niet het zijne.


Zeker niet nadat hij door de commissie Soffner nog eens had laten napluizen onder wat voor een omstandigheden de eerdere onderzoeken hadden plaatsgehad. Deze bevooroordeeld te noemen was nog zacht uitgedrukt.


Hij had de zieneres persoonlijk gekent.


Die deftige heren van het Grootseminarie Warmond vonden het niet eens nodig de vrouw waar het allemaal om ging te zien!


Die wilden maar al te graag wetenschappelijk aantonen dat er iets psychisch niet in orde zou zijn geweest met Ida.


Daar slaagde ze op geen enkele wijze in, hoewel ze de zieneres door verschillende experts, waaronder een Leidse hoogleraar, lieten onderzoeken.


Daarom vroeg Punt een paar theologen en psychologen nog eens naar die  eerdere onderzoeken te kijken.


Hij moest tenslotte zekerheid hebben of er met de destijds gehanteerde methode uberhaupt wel kon worden vastgesteld of de verschijningen en boodschappen al dan niet van bovennatuurlijke aard zouden zijn.


Het advies was dat er “geen fundamentele theologische of psychologische impedimenten voor de vaststelling van bovennatuurlijke authenticiteit vervat zijn.”


Bisschop Punt bracht de zaak van de Amsterdamse Mariaverschijningen weer in balans.


Dat was dan ook wel het minste wat hij namens de katholieke kerk kon doen voor de nagedachtenis van Ida Peerdeman. Want waar alle eerdere commissies het over eens waren,, hoe heftig ook gekant tegen Mariaverschijningen, was wel de oprechtheid en onkreukbaarheid van Ida Peerdeman.


Wat ook niet onbelangrijk was: Ten opzichte van andere, eerder door de kerk erkende Mariaverschijningen, maakte de Amsterdamse Moeder van alle Volkeren geen slechte beurt.


Niet eerder manifesteerde een Mariaverschijning zich zo universeel!


Maar het grootste bewijs was wel dat deze schitterende cultus, een halve eeuw onderdrukking en verbod ten spijt, tegen de verdrukking in groeide.


Katholieken die niet in verschijningen geloven hadden vijftig jaar lang geprobeerd de verering om zeep te helpen. Zelfs Rome werd hiervoor ingeschakeld. Tevergeefs!


Als een olievlek had de cultus van de Moeder van alle Volkeren zich over de hele wereld verspreid.


Zou het geen verraad van jezelf zijn als je dan, als de eerste hiervoor verantwoordelijke, huichelachtig je mond houdt? Omdat je collega bisschoppen en de kardinaal er nog niet aan toe zijn of botweg niet in Mariaverschijningen geloven?


Niet in Mariaverschijningen, dat mag van de katholieke kerk. Daar ben je geen spatje minder katholiek door. Want geen enkele katholiek is verplicht in oorden als Fatima of Lourdes te geloven. Je mag in geloven, mits de plaatselijke bisschoppen hierover oordeelde dat het hier wel degelijk echte buitenaardse manifestatie betrof..


Of in het geval van bisschop Punt: Als je er zelf, als verantwoordelijk bisschop, van overtuigd bent dat Maria is verschenen, moet je dan zwijgen omdat een paar Nederlandse collega’s niet geloven en vinden dat zoiets niet meer van deze tijd is?.


Kerkrechtelijk is iedere bisschop, wat dit betreft, baas in eigen diocees.


Bisschop Bomers:


“De bisschop is de officiële leraar van het geloof in zijn eigen bisdom. En dat moet ook de paus erkennen. Mensen denken wel eens dat wij een ontzettend hiërarchische kerk hebben, dat de paus overal kan dicteren wat er moet gebeuren. Dat is niet zo. De paus moet ook de positie die een bisschop in zijn eigen bisdom heeft erkennen.”


Op de allereerste plaats oordeelt de lokale bisschop in wiens diocees verschijningen plaatsvinden. Precies zoals in Lourdes en Fatima gebeurde.


De schriftelijke verklaring die bisschop Punt  op 31 mei 2002 ondertekende, liet aan duidelijkheid niets te wensen over.



-- Edited by Administrator at 16:56, 2005-06-06

__________________
Pjotr

Date:
Permalink   

Zou het mogelijk kunnen zijn om storende taalfouten te herstellen? Is het anders gezegd ook misschien bisschop Pund?

__________________
Opmerker

Date:
Permalink   

Eerdere bisschoppen kwamen tot de niet-erkenning. Dus een balans is er niet. Die balans zou er zijn geweest als alle bisschoppen de verschijningen zou hebben erkend. En dat is nooit het geval geweest en nu in feite nog niet.

Dus waar is die balans?


__________________
Page 1 of 1  sorted by
Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard