In de constant ronkende geruchtenmachine heet het dat er zelfs pogingen zouden zijn ondernomen dit visioen te verdonkeremanen. Of het minstens uit de nieuwste druk van de visioenen te houden.

Is het werkelijk een stuk ongenadige kritiek op de Nederlandse kerkprovincie? De keiharde waarheid over de  kerk als een zinkend schip, waarbij een aantal Hollandse bisschoppen de Paus in Rome slechts vertellen was deze graag wil horen?

Ida’s Eucharistische Belevenissen werden veelal aangekondigd met ‘Het Licht’, alsof vanuit het niets een bijzonder heldere volgspot op priester en altaar werden gericht. Nadat Ida de Heilige Communie heeft ontvangen, begint het ‘hemels visioen’, waarbij een hele grote en stevige boom voor haar staat, en van een stevige zijtak allerlei uitlopers zich vertakte. Dan komt de paus met een groep kardinalen naar deze boom lopen: De paus kijkt met een droevig gezicht naar de boom en Ida hoort hem zeggen:

“Heer, wat moet ik doen?”

Dan schijnt er plotseling een enorm licht vanuit de hemel over de paus en hoort Ida ‘de Stem’ zeggen:

“Mijn Kefas, Gij hebt tot Mij geroepen …luister.”

De paus wordt in Ida’s visioen aangesproken als Kefas, de eigennaam van Petrus, de apostel uit Galaten 2: 11-14, waar Paulus over schrijft:

Maar toen Kefas in Antiochië was, heb ik me openlijk tegen hem verzet, want zijn gedrag was verwerpelijk. Hij at altijd met de heidenen, maar toen er afgezanten van Jakobus kwamen, trok hij zich terug en at hij apart, uit angst voor de voorstanders van de besnijdenis. De andere Joden deden met hem mee, en zelfs Barnabas liet zich meeslepen door hun huichelarij. Toen ik zag dat ze niet de rechte weg naar het ware evangelie bewandelden, zei ik tegen Kefas, in aanwezigheid van iedereen: ‘Jij bent een Jood, maar je leeft als een heiden en houdt je niet aan de Joodse gebruiken; hoe kun je dan opeens heidenen dwingen als Joden te leven?’(Nieuwe Bijbelvertaling)

In Ida’s visioen moet de paus de forse zijtak van de boom weghalen, omdat in de wortels waarin die zijtak is voortgekomen. ‘het verderf’ reeds aanwezig was en ze ‘is aangetast door de wormen van de dood.”

Dan hoort Ida de paus vragen:

“Maar Heer, hoe kán ik dit doen?”

De stem zegt: “Ik zal U helpen, zie…” en enorme bliksemstraal sloeg de zijtak van de boom. Er volgde een enorme donderslag en met een zware klap viel de zijtak voor verzamelde paus en kardinalen op de grond. Ze moeten de tak van de stem goed bekijken, en ‘de wormen kropen eruit.’

Ida’s beschrijving:

Op de stam van die tak, zag ik ingesneden staan de letter N.
Daarachter …Hunmanisme…Marxisme…Modernisme.

En dan werd die tak een doodskist. Op die doodskist zag ik twee maal de letter S en nog andere letters.

“De Stem” sprak weer:

“Ziet Gij nu het verderf?

Zó is het goed,

Nu kan de boom weer gaan bloeien en rijpe vruchten voortbrengen.”

Ida voelde ‘alsof er een slot op haar mond werd gedaan.

En ineens …stond ze in  een zaal waar ze Johannes Paulus II temidden van enige kardinalen en een paar andere Hooggeplaatste geestelijken ziet zitten. Dan gaat er een deur open en komen er zeven bisschoppen binnen:

Tot haar  schrik droegen ze allemaal een masker en hadden ook een bord in de hand, waarop een letter stond. Degene die voorop liep, droeg de letter U op zijn bord. Hij knielde voor de Paus en draaide langzaam het bord naar de Heilige Vader toe.

Dan ziet Ida dat het een spiegel was, komt er een lichtbundel ‘ vanuit de hoogte’ over de Heilige Vader en hoort ze ‘de Stem’ tegen de paus zeggen:

“Zie … Zij houden U een spiegelbeeld voor.

En zie … Zij dragen een masker,

Is hun wáre gezicht.”

En na een korte pauze klinkt het dreigend:

“Mijn Petrus, ik waarschuw U

Hou de staf in handen.

Ga opnieuw bouwen.”

Ondertussen knielen ook de andere bisschoppen met hun letterborden één voor één neer voor de Paus. Als ze hun borden omdraaien om de Heilige Vader in hun spiegel te laten kijken, ontwaart  Ida achtereenvolgend de letters: ‘s H, B, G, gevolgd door een bisschop met een half masker en geen letter op zijn bord, twee bisschoppen zonder masker en spiegelbord, maar boven hun hoofden ziet Ida het Romeinse cijfer VI staan. Deze twee worden door de paus omhoog geheven, terwijl ze hem “fluisterend hoort zeggen:

“Mijn zonen, houdt vol, staat pal.

Ik zal U herders sturen.

Werd met die VI de paus met dat nummer bedoeld? Hield dit verband met de persoonlijke steun die Paus Paulus VI gaf aan twee omstreden bisschopsbenoemingen, die van Ad Simonis voor Rotterdam in 1970, en Jo Gijsen voor Roermond in 1972?

Het gevaar bestaat dat juist dit visioen van Ida gebruikt zal worden om de rotte plekken binnen de kerk aan te wijzen. Het visioen bestaat uit twee delen: vòòr en nà Ida voelde ‘alsof er een slot’ op haar mond werd gedaan.

Het laatste deel gaat hoogstwaarschijnlijk over de uit zeven bisdommen bestaande Nederlandse kerkprovincie. Met als eerste de gemaskerde bisschop  met de letter U. van het aartsbisdom Utrecht, achtereenvolgend de gemaskerde bisschoppen met de letters: ’s H(ertogenbosch), B(reda), G(roningen), gevolgd door een bisschop met een half masker en geen letter op zijn bord en twee bisschoppen zonder masker en spiegelbord, maar boven hun hoofden ziet Ida het Romeinse cijfer VI staan.

Het is niet meer dan een interpretatie, maar ze zouden voor de ontbrekende bisdommen Haarlem, Roermond en Rotterdam kunnen staan.

Maar als dat zo is, wie is dan wat? Één van de drie bisschoppen draagt een half masker en spiegel zonder letter, boven de overige twee zweeft alleen een Romeinse 6.

Deze twee worden door de paus omhoog geheven, terwijl ze hem “fluisterend hoort zeggen:

“Mijn zonen, houdt vol, staat pal.

Ik zal U herders sturen.

Wie bestuurden in 1980 de Nederlandse kerkprovincie en zouden er schuil kunnen gaan achter de spiegelborden?

Achter de eerste letter U stond een gemaskerde Johannes Willebrands van Utrecht, kardinaal sinds 1975, tot hij op 3 december 1983 afstand deed .

Op de achtereenvolgende letter ‘s H verschuilde zich achter het masker Jan Bluijssen van Den Bosch, bisschop sinds 1966 tot hij abdiceerde op 1 maart 1984.

Achter het masker van B(reda) school sinds 1967 Hubertus Ernst bisschop, tot hij op 6 mei 1992 afstand deed.

De laatste gemaskerde bisschop met een letterbord was Johann Möller. Sinds 1969 bissschop van Groningen tot zijn dood op 26 april 1999.

Van de overige drie bisschoppen die Ida zag, hadden er twee het Romeinse cijfer VI boven hun hoofd. Werd met die VI Paus Paulus VI bedoeld? Die persoonlijke steun die gaf aan de omstreden bisschopsbenoemingen van Ad Simonis en Jo Gijsen.

Werd met die halfgemaskerde Simonis toch bedoeld, die op 27 juni 1983 tot aartsbisschop van Utrecht zou worden verheven?

Dan waren de twee ongemaskerde bisschoppen zonder spiegel de sinds 1966 in Haarlem residerende bisschop Theodor Zwartkruis (overleden op 21 oktober 1983) en Jo Gijsen, sinds 1972 bisschop van  Roermond, tot hij  op 23 januari 1993 afstand deed?

Het blijven natuurlijk slecht interpretaties van dit opmerkelijk kabalistische “Driekoningen” visoen van 6 januari 1980?

Van de zeven bisdommen zou een aantal al snel met grote veranderingen worden geconfronteerd: Zwartkruis van Haarlem overleed in 1983. Willebrands abdiceerde in 1983, Ad Simonis vertrok uit Rotterdam en werd in 1983 de opvolger van Willebrands in Utrecht en Bluijssen trad in 1984 af.